به نام سلام
بچه که بودیم، بادکنک ها را خیلی دوست داشتیم. وقتی یک بادکنک به دستمان میرسید، فکر می کردیم برای همیشه می توانیم نگهش داریم و همیشه برای ما است. بعضی وقت ها آنقدر به بودنش اطمینان داشتیم که به آن وابسته می شدیم. حتی فکر هم نمی کردیم ممکن است بترکد. اما یکدفعه حرکتی حساب نشده، ظرف آرزو های بچگیمان را می شکست و بادکنکمان میترکید.
این خاطرات بچگی، یک درس بزرگ است...
هر چیزی را که فکر کنی مال تو است و برایش برنامه ریزی بکنی و به این فکر نباشی که شاید با یک اتفاق از بین برود، به آن دلبسته می شوی و فکر می کنی که فقط برای تو است و انتظار هیچ اتفاق غیر منتظره ای را نداری. چون آن را برای خودت میدانی.
و آن درس بزرگ این است که همه چیز باقی نیست و نباید به چیز های اطرافت وابسته شوی. بلکه باید حواست باشد که رشته ی وابستگی ات را به جایی متصل کنی که هرگز پاره نشود.
| Design By : Pichak |
