چهل شب قرائت سوره ی مبارکه ی حاقه ، هر شب یک نکته ...

*شب چهارم*

قطره چهاردهم:

سرانجام دروغ و تکذیب آیات الهی عذابی آلوده است ( مفهوم داستان قوم ها) یقین به روز قیامت زمینه ساز سعادت پایانی است ( آیات20 و 21)

قطره ی پانزدهم:

قرآن گفتار خداوند است که  کاهن نیست و ما انسان ها باید از آن پند بگیریم... ( آیه 42)

قطره ی شانزدهم:

تسبیح من وقتی محقق می شود که نقصی از  من بر طرف شود. برای همین باید با داشتن حساب کار های روزانه ام سعی در رفع نواقص آنها کنم. ( آیات 18 تا 24)

قطره ی هفدهم:

انسان اگر نتواند حقایق را ببیند، در طغیان ها غرق می شود... (آیات 11 و 12)

قطره ی هجدهم:

واقعه (قیامت) روزیست که حقیقت همه چیز آشکار می شود. ( آیات 13 تا 18)

قطره ی نوزدهم:

برای متقین قرآن کشتی نجلت است. ( آیان 12 و 48)

قطره ی بیستم:

انسان هایی که به تذکره بودن قرآن و نیز رسول بی تقاوت هستند، همان انسان هایی اند که در دنیا مال و اموال و قدرت خود را کشتی نجات می دانستند. پس چون پشتشان را به داشتن قدرت و دارایی گرم می دانستند، نسبت به تذکره ها بی توجه بودند، که نتیجه ی این امر در آخرت، حسرت، ندامت و عذاب برای این دسته از انسان هاست. ( 25 تا 29)

نوشته شده در یکشنبه 94/2/20ساعت 10:12 عصر توسط مطهره اخوت نظرات ( ) |