سلام بر خانم خانزاده عزيز!بابت تاخير در جواب واقعا معذرت ميخوام.توضيح: طبق گزاره هايي که از سوره ي مبارکه واقعه نوشته شده بود فهميديم که مقربون کساني هستند که تسبيح ميکنند. اما به نظر من سوره ي مبارکه ي حاقه به استمرار در آن و اين که اين عمل به يک عمر دروني در ما تبديل بشود اشاره دارد.و آنوقت يک چيز ثابت در زندگي ما ميشود. ميشود يک حقيقت در زندگي ما. شايد بهتر باشه آيات 44 تا 47 هم براي منبع ذکر شود!