به نام سلام
این هم ادامه ی نکات چله ی ما... 4- انجام کار ها برای رضای خدا به ما کمک می کند همیشه خدا را نزدیک بدانیم. 5- وقتی می گوند سابقون یعنی در کار ها سبقت داشتند. پس دستگیرند. می توان به پیامبر که از سابقون اند پناه برد تا ایشان دست ما را بگیرند. 6- نزدیکی و انس با قرآن کریم، رسول کریم و رب کریم، باعث رفع نواقص و رشد ما می شود و ما را خوش یمن می کند. 7- پیامبر کسی است که به رب عظیم نزدیک است و راه نزدیک شدن ما به خدا را خود به ما نشان داده. پس با کمک پیامبر می توانیم مقرب شویم. 8- حق الیقین مرتبه ای از ایمان است. کسی که علم و ایمانش بیشتر بشود به حق الیقین می رسد. پیامبر کسی است که به حق الیقین رسیده است .پس می تواند علم و ایمان ما را بیشتر کند. 9- قبلا قرآن را حفظ می کردم اما مفهوم حفظ کردن را نمی دانستم. اما حالا قرآن را حفظ می کنم و دوست دارم با او زندگی کنم. من این را از پیامبر آموختم. ادامه دارد... خوردنی ها 1. مقربون هرچه می خواهند اختیار می کنند؛ اصحاب یمین از آنچه در اختیار دارند استفاده می کنند؛ و اصحاب شمال هیچ اختیاری ندارند. 2. اصحاب شمال تا قبل قیامت فقط می خواستند بخورند و سیر شوند اما در قیامت سیر نمی شوند. 3. مقربون به آنچه اختیار می کنند اشتها دارند. اما اصحاب یمین نسبت به آنچه در اختیارشان گذاشته شده، ممکن است اشتها نداشته باشند. 4. اصحاب شمال در دنیا هر چه اشتها داشتند اختیار کردند؛ اما مقربون در آخرت اشتها دارند. 5. مقربون اشتهای عمل خوب داشتند در هر لحظه . چه مادی و چه معنوی... نوشیدنی ها 1. مقربون در آخرت لذت هاشان سردرگمی و ذائل شدن عقل ندارد. 2. اصحاب شمال در آخرت آنچه می نوشند هیچ لذتی ندارد و عطش آن ها را برطرف نمی کند. 3. مقربون در دنیا هم، حتی نوشیدنشان سود آور بوده است. 4. مقربون نوشیدنی هاشان متفاوت و متنوع است. 5. مقربون در دنیا با افراد و موقعیت های مختلف نیز جزو سابقون در خیر بوده اند. 6. لذت های دنیوی تمام شدنی هستند و تبعاتی دارند. جنس محیط 1. در دنیا اصحاب یمین سایه بودند برای دیگران... 2. اصحاب شمال بخشنده نیستند که هیچ... بلکه بخیل و تنگ دست بودند؛ موجبات عذاب و ناراحتی دیگران هستند؛ سیاه کننده ی زندگی دیگران و خودشان هستند؛ آتش زننده به قلب های دیگران هستند. 3. مقربون با قرآن منبق بودند و اصحاب یمین سایه ی قرآن را انعکاس دهنده هستند. کار هایی که از سوره ی مبارکه ی واقعه یاد گرفتیم و به آن عمل کردیم: 1. حفظ قرآن: ذکر های خدا در سوره ی و اقعه یاد مرگ، کرامت یافتن قرآن در وجود ما، تسبیح است. انسان قابلیت پاداش و عذاب دارد و تنها زمانی دچار عذاب می شود مه از ذکر خالی باشد؛ پس ما قرآن را حفظ می کنیم. 2. یاد مرگ: سعی کردیم خوش اخلاق تر باشیم . اول فکر کنیم و اثر حرفمان را بسنجیم و اگر لازم بود حرف بزنیم. مغرور نباشیم. جو زده نباشیم؛ یعنی زود قضاوت نکنیم و زینت دنیا ما را وسوسه نکند. 3. تعلق نداشتن: سعی کردیم، سعی مان را بیشتر کنیم و نتیجه را به خدا واگذار کنیم. 4. در رابطه با احوال گروه های مختلف: سعی کردیم کاری کنیم که در قیامت حال خوشی داشته باشیم. مثلا گوش دادن به حرف بزرگ تر ها 5. توجه به اسماء و صفات و افعال خدا در هر پدیده 6. نیت: نیتمان را در کار ها، قرب به خدا قرار دهیم تا موردتقرب به خدا قرار گیریم. 7. مدهنون نبودن نسبت به احکام خدا: در قدم اول در مطالعه و اجرای احکام نماز و طهارت، دوم اینکه در رساله که احکام خداست همت جدی داشته باشیم. 8. قصد می کنم قرب خدا را با انجام هر امر و نهی ای وقتی قرآن را می خوانیم، باید در جستجوی راهی برای بهتر زندگی کردن باشیم ... . . همیشه با سوال هایمان در محضر قرآن حاضر شویم تا پاسخمان را از او بگیریم. سوره مبارکه واقعه * آیه 78 تا 82 چشمانش را باز کرد... خود را در بند نخ و چوبی خشک و بی جان یافت. احساس می کرد این نخ و چوب او را محدود کرده اند. او نمی توانست آزادانه شاخه و برگ هایش را تکان دهد. او نفهمیده بود که این چوب برای استقامت و رشد او لازم است. اگر نباشد نمی تواند صاف رشد کند و بسیار سست است. هر لحظه ممکن است ساقه ی جوان و باریک او بشکند. او نه تنها نفهمید بلکه آنقدر تکان خورد تا نخ پاره شد و او بر زمین افتاد. ای کاش می فهمید کمبودها مانع رشدش نیستند. اگر او نمی توانست آزادانه حرکت کند، به این معنا نبود که نمی تواند رشد کند. بلکه پله ای برای رشد و تعالی اوست... انسانی که این را نفهمد،خود را تمام کرده است ... لحظه هایی برای بندگی هو الباقی، باقی همه فانی مرد باشی یا زن... بزرگ باشی یا کوچک... شاه باشی یا گدا... هرکه باشی آخرش مشتی خاک و نقشی روی سنگ... مرگ تمامت می کند. اما اگر بدانی... ماموریت تو اینجا چیست.. علت خلق شدن تو در این جهان چیست... برای انجام چه کار های به این کره ی خاکی اعزام شده ای.. و بدانی فرصتت همین چند روز کوتاه عمرت است. در این صورت است که از تمامی لحظاتت به خوبی و در راه بندگی خدا استفاده می کنی و یک ثانیه از این وقت گرانمایه را به لحظه ای غفلت نمی فروشی... این تنها راه تمام نشدن ما انسان هاست.... اگر همان نوزاد که سرشار از نیاز است، نیازش را نمی فهمید، اگر نمی فهمید گرسنه است... اگر نمی فهمید دل درد دارد... اگر نمی فهمید مادر است که می تواند نیاز های او را بر طرف کند... هیچ وقت رشد نمی کرد هیچ وقت نیاز هایش رفع نمی شد . . اما او نیازش را درک می کند و به مادرش _کسی که می تواند کمکش کند_ ابراز می کند. پس یکی از لازمه های رشد ما فهم نیاز و رافع نیازمان و توجه به واسطه هایی که برای رفع نیازهایمان قرار داده، است. بارن می بارد، صدایش را می شنوم و.. صدای باران، صدای نزول رحمت پروردگار بر مخلوقاتش اس. مژده ای برای استجابت دعا... بارانی که هر قطره اش را فرشته ای به دست می گیرد و از آسمان تا زمین با خود می آورد... پس می توان همراه با افتادن هر قطره، صدای رفت و آمد فرشته ها را هم شنید... این شنیدن هاست که ما را شنوا تر می کند... ای پیامبرکه پروردگارت والا ترین، بزرگ ترین و کریم ترین است... بخوان به نام پروردگارت که تو... که تو در سجده ات می گویی " سبحان ربی الاعلی و بحمده " ابو جهل های زمانه بسیارند که نمی خواهند گوش هایشان را به تو بسپارند... همچون آن روز ها که پدرت قرائت می کرد و به گوش هایشان اجازه ی شنیدن کلامش را نمیدادند، حال تو بر روی نیزه می خوانی و آن ها به تو سنگ می زنند تا با شنیدن کلامت هدایت نشوند... بخوان... بخوان، تو چراغ هدایت هستی ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجات
| Design By : Pichak |
